همه چیز در مورد نگهداری استخر شنا( راه اندازی،نگداری،و بستن استخر)

 راه اندازی استخر

 در مرحله اول باید از کارکرد صحیح تجهیزات استخر اطمینان حاصل نمائید و سپس با استفاده ار کیت های سنجش آب، تعادل آب را چک کنید.

آماده سازی آب استخر

·         با استفاده از کیت های سنجش آب پارامترهای مورد نیاز را اندازه گیری کنید.

·         مقادیر قلیائیت کل، PH، کلر آزاد موجود (FAC) و سختی کلسیمی (CH) را مطابق چارت تعادل آب پیشنهادی تنظیم نمائید.

·         در صورت روباز بودن استخر از یک تثبیت کننده مانند سیانوریک اسید استفاده کنید.

·         به آب استخر مطابق ویدئو شوک بدهید.

این برنامه 4 مرحله ای نگهداری استخر در کل فصول استفاده از آن اجرا کنید.

آماده سازی تجهیزات استخر

·         آب و هر گونه مواد زائدی که در طول زمستان روی کاور استخر جمع شده اند را تمیز کنید.

·         کاور را بردارید. کاور را کاملا تمیز کنید تا از خرابی زود هنگام آن جلوگیری شود.

·         تاسیسات استخر و تاسیسات الکتریکی  برای پمپ تصفیه استخر ، فیلتر ها و سیستم سیرکولاسیون را دوباره وصل کنید.

·         از تمیز و خالی بودن اسکیمر، پمپ، مسیر مکش و دیگر تجهیزات از هرگونه موائد زائد، اطمینان حاصل کنید.

·         کف و دیواره های استخر را با استفاده از برس تمیز کنید.

·         استخر را تا سطح مناسب با آب پر کنید.

·         اطمینان حاصل کنید که تمام تجهیزات و تاسیسات الکتریکی آماده به کار باشند.

·         اسکیمر، مسیر مکش و فیلتر را جهت اطمینان از صحت عملکرد چک کنید.

·         استخر را جهت حذف دیگر مواد معلق باقیمانده در آب جارو کنید.

·         پمپ فیلتراسیون را روشن کرده و عدم نشتی سیستم را چک کنید.

·         سیستم فیلتراسیون را به مدت 12 ساعت روشن بگذارید.

بستن استخر

·         پارامترهای آب را با استفاده از کیت سنجش آب اندازه گیری کرده و در محدوده ایده آل تنظیم کنید.

·         استخر را با استفاده از جاروهای مکشی به صورت کامل تمیز نموده و مواد زائد معلق را خارج کنید.

·         از کیت مراقبت از استخر در طول زمستان، مطابق دستورالعمل سازنده استفاده کنید.

·         فیلتر را تمیز کنید..

·         سطح استخر را با کاور مناسب بپوشانید. کاور باید ضد آب بوده و در برابر آب و هوا و مواد شیمیایی استخر مقاوم باشد. لبه های استخر را جهت جلوگیری از ورود هوا کاملا آب بندی کنید. این کار باعث می شود تا تمیزکاری استخر در زمان باز کردن دوباره آن آسانتر باشد.

ناپایداریهای فیزیکی در خامه قنادی :

تغییرات فیزیکی می تواند پایداری خامه قنادی را تحت تأثیر قرار دهد. مهمترین ناپایداریهای فیزیکی در این نوع خامه عبارتند از :

آب اندازی :

در صورتی که ساختار نهایی خامه قنادی کاملا مطلوب باشد میزان آب اندازی در آن محدود می باشد.

با اضافه کردن پایدار کننده ها می توان میزان آب اندازی را کاهش داد اما در این حالت غلظت بالایی از آنها مورد نیاز است.

از بین رفتن ساختار کف :

اگر میزان استوالد رایپنینگ و همچنین الحاق حباب های هوا زیاد باشد، حجم محصول در زمان نگهداری کاهش پیدا می کند.

معمولا در خامه قنادی سرعت این فرآیند کم است. در صورتی که محصول نهایی دارای استحکام کافی نباشد، حتی اگر بر اثر پدیده های فوق کاهش حجمی در آن اتفاق نیافتد، باز هم بر اثر وزن خود خامه شاهد کاهش حجم محصول خواهیم بود.

تنش تسلیمی در حدود ۳۰۰ پاسکال برای حفظ شکل محصول مناسب می باشد. خامه قنادی تولید شده به روش سنتی تا چندین ساعت پایدار باقی می ماند.

اما تغییر در فرآیند تولید و یا ترکیب آن میتواند موجب تغییر در پایداری محصول نهایی شود.

زمانی که تشکیل حباب های هوا با سرعت زیادی انجام شود ممکن است اتصال گویچه های چربی به حباب های هوا دچار مشکل شود، در نتیجه پایداری آنها کاهش پیدا می کند. در خامه های قنادی آماده که در ظروف تحت فشار بسته بندی می شوند شاهد این ناپایداری می باشیم.

پایدارسازی ساختار خامه قنادی :

برخی از مواد شیمیایی افزودنی غذایی، از قبیل امولسیون کننده ها و پایدار کننده ها، معمولا برای افزایش کیفیت محصولات لبنی به کار می روند.

امولسیفایرها نقش مهمی را در افزایش پایداری غذاهای با بافت کف، دارا می باشند.

در این حالت قطرات حاوی نسبت مناسبی از امولسیفایرها، قادرند پایداری مناسبی را برای کف ها ایجاد کنند.

در خامه، پایدار کننده ها از طریق افزایش ویسکوزیته و واکنش با ترکیبات پروتئینی، عمل می کنند.

مطابق با استاندارد ایران و کدکس، حد مجاز ترکیبات پایدار کننده شامل نمکهای سدیم، پتاسیم و کلسیم و اسید سیتریک ، اسید فسفریک ، گاز کربنیک و اسید هیدروکلریک ۲ /۰  درصد به تنهایی یا ۳ /۰ درصد به صورت مخلوط و حد مجاز کاراگینان ، آلژینات سدیم و کلسیم و صمغ عربی ، ۵ / ۰ درصد به تنهایی یا به صورت مخلوط تعیین شده است

نگهداری جکوزی

در صورت استفاده از کلر :

تعادل آب:

مقادیر قلیائیت کل، سختی کلسیمی و pH آب را اندازه گیری کنید و در محدوده اعلام شده در جدول تنظیم نمائید.

ضدعفونی:

بسته به نحوه تزریق کلر به آب جکوزی کلر اضافه کرده و مقدار کلر آزاد باقیمانده (FAC) را اندازه گیری و در محدوده مجاز تنظیم نمائید. در هنگام راه اندازی، تا زمانی که مقدار کلر آزاد باقیمانده به 4-5ppm نرسیده است، وارد جکوزی نشوید. مقدار کلر آزاد باقیمانده همواره در محدوده 3-5ppm باشد.

و در صورتی که از برم استفاده می کنید:

زمانی که آب جکوزی را با آب تازه پر می کنید، مطابق دستور العمل سازنده و بسته به حجم جکوزی مقداری بروم به آب جکوزی اضافه نمائید تا بتوان مقدار 30ppm بروماید به صورت ذخیره در آب داشته باشیم. این مقدار از بروماید ذخیره تبدیل به برماین می شود که برماین یک ضدعفونی کننده قوی بوده علاوه بر بی بو بودن، ماکزیمم آسایش را برای چشم و پوست به ارمغان می آورد. نیازی نیست مقدار30ppm بروماید ذخیره همانند 2-4ppm بروماین به صورت روزانه ثابت باقی بماند. هر بار پس از تعویض آب جکوزی باید به آن بروماید اضافه شود.

تعادل آب:

قلیائیت کل، سختی کلسیمی و pH را اندازه گیری و در محدوده ایده آل ذکر شده در جدول تنظیم کنید.

ضدعفونی:

قرص سدیم برماید را داخل شناور گذاشته و مقدار بروماین باقیمانده را اندازه گیری و تنظیم کنید. تا زمانی که مقدار بروماین باقیمانده به 2-4ppm نرسیده، وارد جکوزی نشوید. همواره مقدار برمین باقیمانده را در محدوده 2-4ppm نگه دارید.

اگر میخواهید ماده ضدعفونی کننده جکوزی را از برم به کلر و یا برعکس تغییر دهید، آب جکوزی را خالی کرده و با آب تازه پر کنی

نگهداری معمول

شرایط نگهداری  از تاسیسات جکوزی عاملی بسیار مهم جهت داشتن جکوزی ایمن و عاری از مشکلات است. دمای آب جکوزی همواره حدود 40 درجه سلسیوس یا 104 درجه فارنهایت می باشد و این دما باعث افزایش شدید نرخ تبخیر آب و ایجاد محیط بسیار مناسب برای رشد باکتری ها و جلبک ها می شود. استفاده زیاد از جکوزی می تواند باعث ایجاد کدورت و کند شدن گردش آب و همچنین ایجاد خوردگی، لکه و رسوب در قسمت های مختلف جکوزی شود.

بستن جکوزی

جهت بستن جکوزی خود حتما به دستورالعمل های سازنده توجه فرمائید. ولی اگر اطلاعات و مدارکی در این زمینه در اختیار ندارید، موارد ذیل را برای هر دو حالت استفاده از کلر و برم انجام دهید:

·         آب جکوزی را خارج کنید.

·         آب باقیمانده داخل لوله ها، اسکیمر، فیلتر و هیتر را کاملا تخلیه کنید. در صورت عدم تخلیه، ممکن است پس از یخ بستن در زمستان به لوله کشی ها و تجهیزات استخر و جکوزی آسیب برساند.

·         آب باقیمانده در کف فیلتر را به صورت کامل تخلیه کنید.

·         مسیرهای تخلیه آب تجهیزات را با درپوش مسدود کنید.

·         برق ورودی تمامی تاسیسات الکتریکی را قطع کنید.

·         روی جکوزی را با کاور مخصوص بپوشانید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ساخت و نگداری استخر و هم چنین موتورخانه هوشمند می توانید با کارشناسان تام استخر مشورت کنید. 

حقایقی درباره اسید ها و باز ها :

در ادامه 9 حقیقت از اسید ها و باز ها و نمودار PH بیان شده است که می تواند برای شناختشان کمک کننده باشد .

۱ . همه ی محلول های آبی را می توان در سه دسته ی اسید ها , باز ها و خنثی دسته بندی کرد . روغن یا دیگر محلول های غیر آبی اسید و باز نیستند .

۲ . تعاریف مختلفی درباره ی اسید ها و باز ها وجود دارد . ولی به طور کلی , اسید ماده ای است که می تواند جفت الکترون پیوندی بپذیرد و یا در یک واکنش شیمیایی یون هیدروژن یا همان پروتون آزاد کند .

۳ . اسید ها و باز ها خود به دو دسته ی ضعیف و قوی تقسیم می شوند . اسید قوی و باز قوی به طور کامل به یون هایشان , در آب تفکیک می شوند . اما مقدار کمی از اسید و باز ضعیف در آب تفکیک می شوند .

۴ . مقیاس PH یک راه حل برای تشخیص اسیدی یا بازی بودن ماده است . مقیاس PH بین ۰  تا  ۱۴ درجه بندی شده است .

۵ . واکنش اسید و باز با هم را واکنش خنثی شدن می نامند . در این واکنش نمک و آب تولید می شود و PH به محدوده ی خنثی , نزدیک تر می شود .

۶ . یک روش متداول برای تشخیص اسیدی یا بازی بودن محلول استفاده از کاغذ لیتموس یا تورنسل است . کاغذ تورنسل کاغذی است که به عصاره ی نوعی گلسنگ آغشته است که با توجه به PH تغییر رنگ می دهد .

۷ . چون اسید ها و باز ها در آب به یون هایشان تفکیک می شوند , می توانند الکتریسیته را از خود عبور دهند .

۸ . مزه کردن و یا لمس ماده نیز می تواند در تشخیص اسیدی یا بازی بودن ماده کمک کننده باشد . اما اسید ها و باز ها ی قوی خورندگی بالایی دارند و می توانند باعث سوختگی شوند , پس بنابراین برای تشخیص نباید لمس و یا مزه شوند .

نمونه ای از اسید ها و باز های خانگی که می توانید امتحان کنید عبارت اند از : سرکه ( اسید استیک ضعیف ) و جوهر لیمو ( اسید سیتریک – اسید ضعیف ) و محلول نوشابه ی گاز دار (بی کربنات پتاسیم  رقیق – باز )

۹. اسید ها و باز ها در بدن تاثیرات مهمی دارند . برای مثال , معده برای هضم غذا اسید کلریدریک HCL ترشح می کند . پانکراس برای خنثی کردن اسید معده قبل از ورود به روده ی کوچک , بی کربنات بازی ترشح می کند .

طراحی موتورخانه استخر شنا

با پیشرفتهایی که در چند سال اخیر حاصل شده است، شیوه ها و مفاهیم طراحی و ساخت استخرها تغییر پیدا کرده و ویژگی های جدیدی به آنها اضافه شده است. طرح های جدید با توجه به توصیه های مشاوران استخرسازی درباره چیدمان، استقرار و شکل استخر تهیه می شوند.

مهندسان تاسیسات نیز باید مطابقت داشتن کلیه تجهیزات استخر را با مقتضیات جریان و فیلتراسیون آن مورد بررسی قررار داده و تایید کنند. البته ملاحظات دیگری چون تاسیسات  الکتریکی، نوع پمپ ها، نوع فیلترها و شیمی آب نیز وجود دارند.

سازندگان استخرها باید بخوبی با تجهیزات مورد استفاده در استخرها، رنگها و پرداختهای سطوح، شیمی آب، پمپاژ مکانیکی،فیلتراسیون، سیستمهای گرمایش و الکتریکی آشنایی داشته باشند.

استخر شنا (موتورخانه  استخر شنا)

استخر های شنا برای کاربری های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند که بنا بر کاربری آن، دارای قسمت­های متفاوتی می باشند.

یک استخر عمومی، دارای بخش هایی است که در زیر به آن اشاره می کنیم:

·         سالن استخر

·         استخر شنا

·         جکوزی

·         سونا بخار

·         سونا خشک

·         حوضچه آب سرد

·         ورودی

·         رخت کن

·         دوش ها

·         دستشویی ها

برای عملکرد بهینه ی این بخش ها نیاز به یک سیستم تاسیساتی یکپارچه است تا بتواند محیطی مناسب را برای شناگران تامین کند. برای برآورد این نیاز، تاسیسات استخر یکپارچه ای را در فضایی به نام موتورخانه استخر تعبیه می کنند.

موتورخانه های معمولی استخر دارای تجهیزات زیر می باشند:

·         دیگ آبگرم

·         دیگ بخار

·         سختی گیر

·         فیلتر شنی

·         مبدل حرارتی

·         منبع کویل دار

·         موگیر

·         پمپ

·         شیر آلات و اتصالات

طراحی موتورخانه استخر شامل ۳ بخش کلی می باشد.

·         بخش اول واحد گرمایش

·         بخش دوم تصفیه آب

·         بخش سوم پمپاژ

برای بررسی موتورخانه ی یک استخر لازم است تا تک تک واحد های استخر به صورت مجزا مورد بررسی قرار گیرند تا تمامی تجهیزات مورد نیاز برای ایجاد آسایش شناگران مشخص شود