پاسخ کوتاه: نه ، برای شما سمی نیستند.
پاسخ طولانی: تنها تنفس یا تماس با فایبرگلاس خام می تواند مضر باشد زیرا مواد سازنده و اولیه آن برای پوست یک عامل تحریک کننده محسوب میشوند. خبر خوب این است که فایبرگلاسی که در استخرهای شما به کار میرود اصلا سمی نیست.
شما نه در مرحله ساخت و نه در حین نصب استخر فایبرگلاس ،در معرض آن قرار نخواهید گرفت. این استخرها در کارگاه ساخته می شود و بعد از آماده شدن به محل شما منتقل میشوند. استخر فایبرگلاس که شما در آن شنا خواهید کرد، دارای یک لایه محافظ براق است که هم از شما محافظت می کند و هم یک سطح راحت برای پیاده روی، شنا و نشستن زیر آب فراهم میکند.
بله امکان دارد. اگر ساخت استخر فایبرگلاس خود را به دست شرکتی سپرده باشید که نامعتبر باشد، امکان دارد از مواد نامرغوب برای ساخت استخر استفاده کند یا استاندارهای موجود را رعایت نکند. درنتیجه استخر میتواند با کوچکترین فشاری بشکند و شما در معرض سمیت فایبرگلاس قرار بگیرید.
پاسخ کوتاه: کسی که با فایبرگلاس خام در ارتباط است، مثل سازندگان استخر
پاسخ بیشتر: افرادی که مستقیماً با فایبرگلاس کار می کنند ، متخصصانی آموزش دیده هستند که برای محافظت از خود ، ماسک و لباس مخصوص می پوشند. خوشبختانه ، این مسئولیت سازنده است که کاملاً در محیط امن قرار بگیرد و شما به عنوان یک مصرف کننده به هیچ عنوان با فایبرگلاس خام در تماس یا ارتباط نخواهید بود.
به عنوان صاحب استخر، تمام آنچه شما باید نگرانش باشید، حفظ مواد شیمیایی، تمیز نگه داشتن استخر و نگهداری از استخر است. مگر اینکه قصد داشته باشید استخر خود را کنده و آن را آتش بزنید!!!!
بیشتر بخوانید : تعمیر و نگهداری استخر
پاسخ کوتاه: نه
پاسخ طولانی: بر خلاف استخر بتونی، استخر فایبرگلاس منافذ بزرگی ندارد تا بتواند جلبک ها را در خود پرورش دهد. این استخرها از یک لایه محافظ و نرم برخوردار است که در برابر رشد جلبک ها مقاومت می کند. این یعنی در این استخرها یا جلبک رشد نمیکند و یا اگر جلبکی باشد بسیار کم است. در نتیجه هزینه ضدعفونی استخر کمتر میشود که این برای طبیعت نیز مفید است. علاوه بر این، فایبرگلاس قابل بازیافت نیز هست.
به نظر شما استخر وینیل و بتنی ممکن است سازگاری بیشتری با محیط زیست داشته باشند و مقرون به صرفه ترند؟ نه! این استخرها ممکن است در کوتاه مدت ارزان باشند، اما در آینده باید برای نگهداری از استخر هزینه های زیادی صرف کنید. در ثانی طول عمر این استخرها کمتر از استخرهای فایبرگلاست است.
پاسخ کوتاه: بله
پاسخ طولانی: فایبرگلاس خام به خودی خود می تواند مضر باشد و این یک واقعیت است. نباید با آن مستقیما در تماس بود یا آن را استنشاق کرد، اما با این وجود این ماده خطرناکترین ماده روی زمین هم نیست. در ثانی هنگام ساخت استخر فایبرگلاس تولید کنندگان با دقت هرچه تمام مواد فایبرگلاسی را با یک لایه محافظ میپوشانند و درنتیجه دیگر برای استفاده کننده کان سمی نخواهد بود.
منبع : https://www.tomestakhr.com/
پاسخ کوتاه: نه ، برای شما سمی نیستند.
پاسخ طولانی: تنها تنفس یا تماس با فایبرگلاس خام می تواند مضر باشد زیرا مواد سازنده و اولیه آن برای پوست یک عامل تحریک کننده محسوب میشوند. خبر خوب این است که فایبرگلاسی که در استخرهای شما به کار میرود اصلا سمی نیست.
شما نه در مرحله ساخت و نه در حین نصب استخر فایبرگلاس ،در معرض آن قرار نخواهید گرفت. این استخرها در کارگاه ساخته می شود و بعد از آماده شدن به محل شما منتقل میشوند. استخر فایبرگلاس که شما در آن شنا خواهید کرد، دارای یک لایه محافظ براق است که هم از شما محافظت می کند و هم یک سطح راحت برای پیاده روی، شنا و نشستن زیر آب فراهم میکند.
بله امکان دارد. اگر ساخت استخر فایبرگلاس خود را به دست شرکتی سپرده باشید که نامعتبر باشد، امکان دارد از مواد نامرغوب برای ساخت استخر استفاده کند یا استاندارهای موجود را رعایت نکند. درنتیجه استخر میتواند با کوچکترین فشاری بشکند و شما در معرض سمیت فایبرگلاس قرار بگیرید.
پاسخ کوتاه: کسی که با فایبرگلاس خام در ارتباط است، مثل سازندگان استخر
پاسخ بیشتر: افرادی که مستقیماً با فایبرگلاس کار می کنند ، متخصصانی آموزش دیده هستند که برای محافظت از خود ، ماسک و لباس مخصوص می پوشند. خوشبختانه ، این مسئولیت سازنده است که کاملاً در محیط امن قرار بگیرد و شما به عنوان یک مصرف کننده به هیچ عنوان با فایبرگلاس خام در تماس یا ارتباط نخواهید بود.
به عنوان صاحب استخر، تمام آنچه شما باید نگرانش باشید، حفظ مواد شیمیایی، تمیز نگه داشتن استخر و نگهداری از استخر است. مگر اینکه قصد داشته باشید استخر خود را کنده و آن را آتش بزنید!!!!
بیشتر بخوانید : تعمیر و نگهداری استخر
پاسخ کوتاه: نه
پاسخ طولانی: بر خلاف استخر بتونی، استخر فایبرگلاس منافذ بزرگی ندارد تا بتواند جلبک ها را در خود پرورش دهد. این استخرها از یک لایه محافظ و نرم برخوردار است که در برابر رشد جلبک ها مقاومت می کند. این یعنی در این استخرها یا جلبک رشد نمیکند و یا اگر جلبکی باشد بسیار کم است. در نتیجه هزینه ضدعفونی استخر کمتر میشود که این برای طبیعت نیز مفید است. علاوه بر این، فایبرگلاس قابل بازیافت نیز هست.
به نظر شما استخر وینیل و بتنی ممکن است سازگاری بیشتری با محیط زیست داشته باشند و مقرون به صرفه ترند؟ نه! این استخرها ممکن است در کوتاه مدت ارزان باشند، اما در آینده باید برای نگهداری از استخر هزینه های زیادی صرف کنید. در ثانی طول عمر این استخرها کمتر از استخرهای فایبرگلاست است.
پاسخ کوتاه: بله
پاسخ طولانی: فایبرگلاس خام به خودی خود می تواند مضر باشد و این یک واقعیت است. نباید با آن مستقیما در تماس بود یا آن را استنشاق کرد، اما با این وجود این ماده خطرناکترین ماده روی زمین هم نیست. در ثانی هنگام ساخت استخر فایبرگلاس تولید کنندگان با دقت هرچه تمام مواد فایبرگلاسی را با یک لایه محافظ میپوشانند و درنتیجه دیگر برای استفاده کننده کان سمی نخواهد بود.
منبع : https://www.tomestakhr.com/
یکی از مهم ترین موضوعاتی که بعد از ساخت و اجرای استخر و جکوزی دارای اهمیت می باشد تعمیرات و نگهداری استخر در
طول زمان استفاده و کاربری از استخر و سونا می باشد.
بعد از آب گیری استخر چند مورد از جمله دمای آب و نیز مواد شیمیایی آب مورد اهمیت می باشد . در استخر های عمومی ایران معمولا دمای آب استخر را بر روی ۲۹ درجه تا ۳۰ درجه سانتیگراد تنظیم می نمایند.
مواد شیمیایی که به آب استخر اضافه می کنند به ترتیب کلر ، سولفات آلومینیوم ( زاج ) و سولفات مس ( کات کبود )
می باشند.
بعد از آب گیری استخر کلیه پمپ های تصفیه استخر و پمپ گرمایشی آن را در حالت روشن قرار داده و اجازه می دهیم به مدت ۲۴ ساعت آب استخر از فیلتر ها عبور کند در طول این زمان اگر طراحی به صورت اصولی صورت گرفته باشد باید کل آب استخر ۴ بار از سطح فیلتر عبور کند و مواد اضافه خود و کدری ها را بر سطح سیلیس های فیلتر بگذارد. بعد از روشن کردن پمپ ها سیستم را چک می کنیم به این گونه که از هواگیری فیلتر تصفیه و مبدل های گرمایشی اطمینان حاصل کرده که آب استخر جریان کامل را داشته باشد و می تواند بعد از روشن نمودن پمپ ها به سطح استخر رفته و جریان آب را از پاشش نازل های استخر مشاهده نمود.
اگر از کلر پودری استفاده می کنیم باید کلر را در یک بشکه با آب حل کرده و اجازه دهیم تا لرد کلر در کف بشکه ته نشین شود. این کار برای کلر های با پایه کلسیم در کلر است، تا بجای ایجاد شفافیت در آب، باعث ایجاد کدری و اصطلاحا دوغی شدن آب نشود.
بعد از ته نشین شدن کلر یک مایع تقریبا شفاف مایل به زرد به دست می آید . حال می توان این کلر را به آب استخر اضافه کرد. روش درست تزریق کلر به آب استخر توسط پمپ های کلر زن و دوزینگ پمپ ها صورت می گیرد. پمپ کلر زن را روشن میکنیم و اجازه میدهیم کلر به آب استخر اضافه شود و بعد به وسیله ی تستر مقدار کلر را اندازه گیری می کنیم . در زمان راه اندازی بهتر است مقدار کلر داخل آب را از حد مجاز به مدت ۱ روز بالا تر نگهداریم (۴PPM) این کار باعث از بین رفتن باکتری های داخل آب می شود ولی باید این نکته را توجه کنیم که در زمان استفاده شنا گران مقدار کلر محلول در آب نباید از PPM2 تجاوز کند زیرا باعث ایجاد حساسیت های پوستی برای شناگران می شود.
بعد از ۲۴ ساعت تست کلر را انجام داده و کلر آب را اندازه گیری می کنیم و دمای آب استخر را اندازه گیری کرده اگر به حد مناسب رسیده بودند می توانند شنا گران از استخر استفاده کنند.
تست پی اچ استخر به گونه ای می باشد که از آب استخر نمونه برداری کرده و توسط قطره ph یا قرص RED پی اچ آب را اندازه گیری می کنیم. مقدار پی اچ آب استخر باید بین ۷.۰ تا ۷.۶ باشد در صورت بالا بودن این مقدار در حالت تست باید به آب استخر اسید خوراکی تزریق شود تا مقدار عددی آن به حد مجاز برسد. در صورت پایین بودن مقدار پی اچ آب استخر یا جکوزی باید از مواد قلیایی کننده آب برای بالا آوردن مقدار عددی استفاده نمود.
منبع : https://www.tomestakhr.com/
بر اساس کاربرد استخرهای خانگی در اشکال هندسی مختلف طراحی می شوند و بیشتر از رعایت استانداردهای سازه،رضایت کارفرما باتوجه به فضای محدود ساختمان از حیث معماری موردنظراست.
در ساخت استخرهای عمومی و حرفه ای نیز با توجه به امکانات در نظر گرفته شده مطابق اهداف کارفرما،توجه به استانداردهای موجود الزامی میباشد.
بر این اساس استقرار استخرها در زمین های لغزنده یا رونده یا در حاشیه دامداری ها یا تصفیه خانه های فاضلاب مغایر همین اصول است.
بطور کلی در طراحی سازه مخزن استخرها از بتن های مسلح با آرماتور بندی صحیح می باشد که در آنها نحوه توجه طراح و سازنده به اجرای آب بندها و درزهای انبساط ، نحوه کار گذاری لوله ها و مجاری تا سیساتی و نوع لوله ها و اتصالات درون بتن ، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
یکی از مهمترین دلایل اهمیت رعایت اصول ذکر شده ، این است که در صورت وجود احتمال نشتی به دلیل عدم رعایت اصول علاوه بر کاهش مداوم آب استخر احتمال نشت مخزن استخر و یا آسیب دیدگی فونداسیون ساختمانهای جنبی استخر وجود دارد.
محل نگهداری حجم معینی از آب کاملاً پاکیزه و بهداشتی بمنظور شنا و سایر ورزش های آبی را استخر می نامند و تفاوت اساسی استخر های شنا با سایر شناگاهای و امان آبی در حدود و اندازها از سویی و کیفیت آب مصرفی آن از سوی دیگر است .
بطور کلی استخر ها را در دو نوع روباز و سرپوشیده طبقه بندی نمود و همچنین نوع کاربری آنها نیز دسته بندی دیگری را موجب می شود مانند استخرهای شنای قهرمانی ، استخر های تفریحی ، بهداشتی و درمانی که معمولاً همراه با قسمتهای دیگری همچون سونا و یا واحد های بدنسازی است .اما صرف نظر از هر نوع بایستی دارای ابعاد واندازه هایی باشد که در زمره استخر های استاندارد قرار گیرد.
بیشتر بخواید : نگهداری استخر
استخر های استاندارد با ابعاد زیر ساخته می شوند .
الف : ۲۵*۱۳.۵ متر ( در بعضی اماکن ورزشی ابعاد ۳۰* ۱۰ متر وجود دارد )
ب : ۳۳* ۱۶ متر
پ : ۵۰* ۲۵ متر یا ۵۰ *۲۱
عمق استخر ها بسته به نوع کاربردی متفاوت است و معمولاً بصورت زیر است .
الف : استخر های تعلیماتی ، مخصوص مبتدیان که معمولاً از عمق ۷۰ سانتیمتر تا ماکزیمم ۱۲۰ سانتیمتر است .
ب : استخرهای شنای عمومی ، قابل استفاده افراد مسلط به فن شنا از عمق ۱۲۵ سانتیمتر تا عمق ۳۵۰ سانتیمتر
پ : استخرهای شنای قهرمانی ، برای شنا و مسابقات از عمق ۱۸۰ سانتمتر تا ۴۵۰ سانتیمتر ، برای شیرجه با ارتفاع مختلف تا عمق ۱۰ متر نیز ساخته میشود.
ج : استخر های واترپلو ، برای مردان ۳۰*۲۰ متر با عمق ۱.۸۰ و برای بانوان ۲۵*۲۰ متر.
ساختمانهای استخر : طراحی استخر های شنا امروزه تابع استاندارد مهندسی ساختمان و مهندسی محیط زیست می باشد .بر این اساس استقرار استخرها در زمین های لغزنده یا رونده یا در حاشیه دامداریها یا تصفیه خانه های فاضلاب مغایر هممین اصول است . در طراحی ساختمان مخزن استخرها نوع بتن ، نحوه آرماتور بندی ، نحوه اجرای آب بندها و درزهای انبساط ، نحوه کار گذاری لوله ها و مجاری تاسیساتی و نوع لوله ها و اتصالات درون بتن ، از اهمیت بسزایی برخوردار است . زیرا در صورت وجود احتمال نشتی به دلیل عدم رعایت اصول علاوه بر کاهش مداوم آب استخر احتمال نشت تانک استخر و یا آسیب دیدگی فونداسیون ساختمانهای جانبی استخر وجود دارد .
منبع : https://www.tomestakhr.com/
طلا و جواهرات به مرور زمان و در نتیجه‌ی استفاده مداوم، درخشش خود را از دست می‌دهند. حتی ممکن است که روی آنها خط و خش‌هایی ایجاد شود. به همین خاطر، بسیار مهم است که انواع طلا، نقره و جواهراتی که دائم استفاده می‌کنید را خودتان در خانه تمیز کنید؛ هر یک سال یا دو سال یک بار هم آن را نزد کارشناس جواهرات ببرید تا آن را برق بیندازد یا در صورت نیاز آبکاری کند.
دلیل کدر و سیاه شدن طلا هم این است که در ساخت آن از دیگر فلزهای گرانبها همانند نقره، مس و نیکل استفاده میشود. این فلزها، برخلاف خود طلا وقتی در معرض هوا قرار می‌گیرند با اکسیژن هوا، سولفور و رطوبت وارد واکنش شیمیایی میشوند و این باعث میشود تا طلای شما بعد از مدتی سیاه و کدر شود. به همین دلیل است که هر چه عیار طلایی که می‌خرید بالاتر باشد، امکان سیاه شدن آن کمتر میشود.
طلای سفید نسبت به دیگر رنگ‌های طلا حساس‌تر است طوری که اگر شما طلای سفیدی بخرید بعد از مدتی کوتاه احساس می کنید دیگر درخشندگی قبل را ندارد و احتیاج به یک آبکاری دارد. بهترین روش برای حفظ سفیدی طلای سفید رنگ این است که هر چند وقت یک بار دوباره آن را روکش کنید. طلای خود را نزد جواهرساز ببرید تا یک لایه روکش طلای سفید روی آن بکشد و دوباره مثل روز اول نونوار و درخشان شود.
بیشتر بخوانید :
در ادامه برخی از روش‌هایی را برایتان نوشته‌ایم که با کمک آنها می‌توانید به حفظ سلامت و کیفیت جواهرات خود کمک کنید. البته قبلاً در مطلبی جداگانه، تمیز کردن طلا در خانه با چند روش آسان و کاربردی را برایتان نوشته بودیم که با مراجعه به این لینک می‌توانید آن را مطالعه کنید.
در اولین قدم باید طلا و جواهرات خود را از هم جدا کنید. درجه سختی سنگ‌ها با یکدیگر متفاوت است و ممکن است یک سنگ روی سنگی دیگر یا زنجیر طلا خراش ایجاد کند. به همین خاطر بسیار مهم است که همه آنها را جدا از هم نگهداری کنید و در یک جعبه روی هم نریزید. زنجیرها را یا آویزان کنید یا در جعبه‌های بلند به صورت کشیده و بدون هیچ پیج و تابی بگذارید. گوشواره، دستبند و دیگر زیورآلات نیز را نیز از هم جدا کرده و در جعبه‌های مخصوص خودشان قرار دهید.
به این نکته توجه داشته باشید که هیچ گونه جواهری را نباید زیر نور مستقیم آفتاب، رطوبت، گرما و سرمای شدید بگذارید. همیشه بهترین روش برای محافظت از طلا و جواهر این است که در جعبه‌های خودشان نگهداری شوند. به این صورت گرد و غبار هم روی آنها نمی‌نشید و ظاهرشان را تیره و کدر نمیکند. مکانی را برای نگهداری زیورآلات انتخاب کنید که رطوبت پایینی داشته باشد تا از ایجاد لک و تغییر رنگ زودرس آنها جلوگیری شود.
وقتی قرار است مهمانی یا بیرون بروید و می‌خواهید از طلا و جواهرتان استفاده کنید، توصیه میکنیم پس از اینکه همه لباس‌ها را پوشیدید و آرایشتان تکمیل شد آنها را استفاده کنید. هنگام رنگ کردن مو هیچ‌گونه طلا و جواهری به تن نداشته باشید زیرا مواد شیمیایی موجود در ترکیبات رنگ مو به زیورآلات صدمه جدی وارد میکند.
منبع : https://www.azadi.gold/